-
1 opęt|ać
pf — opęt|ywać impf vt 1. (omotać) [osoba] to beguile- opętać kogoś swoją urodą/niejasnymi obietnicami to beguile sb with one’s beauty/vague promises- tak ją opętał, że podpisała umowę he beguiled her into signing a contract2. (ogarnąć) [uczucie, żądza] to possess; [myśli, chciwość] to obsess- opętała ją wściekłość rage possessed her, she was possessed by a. with rage- jest opętana myślą o bezpieczeństwie swoich dzieci she is obsessive about the safety of her children- opętała go obsesyjna myśl o samobójstwie he was obsessed with thoughts of suicide■ co (za licho) cię opętało a. co za diabeł cię opętał? what the devil a. whatever possessed you?- co cię opętało, żeby tam pójść? whatever possessed you to go there?- diabeł a. zły duch go/ją opętał he’s/she’s possessed by the devil a. an evil spiritThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opęt|ać
См. также в других словарях:
opętać — dk I, opętaćam, opętaćasz, opętaćają, opętaćaj, opętaćał, opętaćany opętywać ndk VIIIa, opętaćtuję, opętaćtujesz, opętaćtuj, opętaćywał, opętaćywany «opanować, ogarnąć swym wpływem; uzależnić kogoś od siebie; uwikłać, omotać» Opętała go swą urodą … Słownik języka polskiego
